Λιπέρτης, Δημήτριος

(Λάρνακα 1866 – Λευκωσία 1937). Κύπριος ποιητής. Διετέλεσε καθηγητής της αγγλικής στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας, ενώ δίδαξε και στην Εμπορική Σχολή της Λεμεσού. Τα πρώτα του ποιήματα κυκλοφόρησαν το 1891 με τον τίτλο Χαλαρωμένη λύρα και έπειτα από οκτώ χρόνια εξέδωσε την ποιητική συλλογή που τιτλοφορείται Στόνοι (1899). Και τα δύο έργα του είναι γραμμένα στην καθαρεύουσα. Αργότερα ο Λ. εγκατέλειψε την καθαρεύουσα και εξέδωσε τα επόμενα ποιήματά του στην κυπριακή διάλεκτο με τον γενικό τίτλο Τζυπριώτικα τραούδκια, τα οποία κυκλοφόρησαν σε δύο τόμους. Ο πρώτος τόμος προλογίζεται από τον Γεώργιο Μαρκίδη (1923) και ο δεύτερος από τον Κωστή Παλαμά (1930). Σε αυτές τις ποιητικές συνθέσεις του ο Λ. παρουσιάζεται ως απολογητής της κυπριακής αγροτικής ζωής και ταυτόχρονα κήρυκας των εθνικών επιδιώξεων των συμπατριωτών του.